توسعه شهری و همسو شدن با فضاهای شهری مدرن یکی از ضرورت هایی است که خواه ناخواه ایجاد زیرساخت های لازم را می طلبد. اما آگاهی شکل دادن به این زیرساخت ها، هزینه های گزاف بازسازی را به دنبال دارد. امروزه به دلیل افزایش تراکم ساختمان ها و تاسیسات شهری و ترافیک ناشی از گسترش شهرها و افزایش جمعیت شهرنشینی، این روش نصب را به عنوان یک راه حل اقتصادی و مناسب، جایگزین روش های سنتی نصب لوله قرارگرفته است. روش حفاری افقی دارای مزایای غیرقابل انکاری از جمله سرعت، دقت و عدم اشغال فضای شهری و عدم مزاحمت برای شهروندان و سازگاریهای زیست محیطی می باشد که حفاری افقی را بیشتر و قابل اهمیت تر از گذشته در کانون توجه و استفاده قرارداده است.
حفاری افقی روشی برای نصب خطوط لوله های زیرزمینی بدون ایجاد مزاحمت برای تاسیسات روزمینی و قطع ترافیک عبوری از سطح زمین می باشد.این روش برای نصب لوله های بتنی به منظور زهکشی آبهای سطحی و یا شبکه فاضلاب شهری در کشورهای مختلف مورد استفاده قرار می گیرد. روش پایپ جکینگ یک شیوه بسیار مناسب و اقتصادی برای مسیرهای کوتاه خط لوله (فواصل حدود150متر بین ایستگاه های استقرار جک) و جهت عبور خط لوله از زیر تاسیسات شهری، راههای اصلی، راه آهن و خاکریزها می باشد؛ که در مقایسه با روش های حفاری ترانشه روباز هم اقتصادی تر (بدلیل عدم نیاز به قطع ترافیک و حجم خاکبرداری کمتر) و هم امن تر (عدم نیاز به حفاظت ترانشه) می باشد.
Pipe Jacking یک تکنیک پیشرفته جهت نصب لوله های زیرزمینی، کانال ها و لوله های مخصوص برق و مخابرات می باشد. همزمان با راندن لوله های مخصوص ، توسط جک های هیدرولیکی بسیار قوی، عملیات حفاری نیز درون شیلد و در جلوی لوله پیشرو صورت می پذیرد.
این روش یک خط لوله انعطاف پذیر، مقاوم و آب بند همانند یک تونل ایجاد می کند. از نظر تئوری هیچگونه محدودیتی برای طول مسیر لوله رانی توسط پایپ جکینگ وجود ندارد.
با این حال ملاحظات علمی، مهندسی و اقتصادی ممکن است در عمل محدودیت هایی را به وجود آورند. با این روش می توان مسیرهایی به طول چندین متر به صورت مسیر مستقیم یا مسیر منحنی و یا ترکیبی از این دو را اجرا کرد. حالت های مختلف سیستم های حفاری شامل حفاری دستی و روش ماشینی می باشد.قطر لوله های قابل رانش جهت نصب توسط این سیستم، از 150 میلیمتر تا 3000 میلیمتر بوده و در عین حال تلورانس سازه ای این سیستم با سایر روش های تونل های سگمنتال، خاک برداری و حفاری کمتری داشته و در نتیجه تثبیت خاک را به هم نریخته و احتمال رانش زمین را به حداقل می رساند.
روش های حفاری مکانیکی شبیه روشهایی است که در سایر تونل زنی ها مورد استفاده قرار میگیرد.
غلاف ها و محافظ جلویی لوله برای شرایط متنوعی از خاک قابل طراحی می باشد.